เร่งรัด เร่งลูกเรียน
เป็นธรรมดาของพ่อแม่ที่จะใฝ่ฝัน ให้ลูก ประสบความสำเร็จ ได้เรียนโรงเรียนที่มีชื่อเสียง และด้วยความปรารถนาดีๆ ของพ่อแม่นี่เอง ที่นำไปสู่การพยายามให้เด็กๆ อ่าน เขียนได้เก่งๆ เร็วๆ เพื่อจะได้ไปต่อสู้ในสังคมที่การแข่งขันสูงได้ เด็กๆเอง ก็มักจะตอบสนองด้วยการมานะบากบั่นให้ตนเองทำได้ตามความปรารถนาของพ่อแม่ด้วย เพราะ คำชม ความพอใจ ของพ่อแม่เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเด็กๆ
แต่ หลายๆครั้งผู้ใหญ่เราก็เผลอ ไป ผลักดันเด็กมากเกินไป เช่น เห็นว่าน่าจะทำได้มากกว่านี้เร็วกว่านี้อีก เด็กคนอื่นยังทำได้เลย และก้าวข้ามเส้นบางๆที่กั้นระหว่าง การส่งเสริม ให้เด็กได้เรียนรู้พัฒนาอย่างเต็มตามศักยภาพ กับ การผลักดันเด็กมากเกินไป และ ราคาที่ต้องจ่ายสำหรับความสำเร็จนี้ก็คือ เด็กที่ถูก ผลักดันเกินไป มักจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ ขาดแรงจูงใจ เพราะ ไม่รู้ว่าตนเองต้องการอะไร สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง เบื่อการเรียนรู้ ขาดทักษะในการแก้ปัญหา และ ไม่สามารถมีความสุขจากภายใน ด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องพึ่งพาเสียงชื่นชม ความสำเร็จ ภายนอกตลอดเวลาค่ะ แล้ว เราจะรู้ได้อย่างไรว่า เรากำลังก้าวข้ามเส้นของความพอดี ไปหรือเปล่า
ลองหาเวลาพูดคุย ฟังเสียงของเด็กๆดูนะคะ ว่า รู้สึกยังไงบ้าง ยังสนุกดีอยู่หรือเปล่า เบื่อมั้ย ให้เด็ก ได้เป็น “ ผู้เรียน” ไม่ใช่ ..“ผู้รับ” โดยดูจากเด็ก มีความกระตือรือร้น อยากเรียนรู้ สนใจ อยากมีส่วนร่วมด้วยไม่ควรใส่กิจกรรมต่างๆมากเกินไป จนเด็กไม่มีเวลาได้วิ่งเล่น ออกกำลังกาย ฟังนิทาน ฝึกช่วยทำงานบ้าน และพักผ่อน เด็กๆ ควรจะได้รู้สึกว่า ความรัก จาก พ่อแม่ และคุณครู ไม่ใช่สิงที่ต้องแลกมาด้วยการ ประสบความสำเร็จ ในการเรียน หรือ กิจกรรมใดๆ ได้รับรู้ว่า ไม่ว่าหนูจะ ทำได้แค่ไหน พ่อแม่ก็ยังรักหนู และ ภูมิใจในตัว หนูในแบบที่หนูเป็น ที่หนูเมี จิตใจดี มีความอดทน พยายามที่จะทำเรื่องยากๆ ไม่ใช่เพราะหนูเป็นเด็กเรียนเก่ง
พ่อแม่ ผู้ใหญ่รอบๆตัว ควรหมั่นดูใจ และ ทันใจตนเอง ว่า สิ่งที่กำลังทำอยู่นั้น เพื่อ ลูก เพื่อให้เด็กได้มีความสุขไปกับ พัฒนาการการเรียนรู้ หรือ เรากำลังทำ เพื่อตอบสนอง ความต้องการ ของตัวเราเองที่จะให้ลูก ประสบความสำเร็จ ได้ดั่งใจเรา
สุดท้าย ฝึกให้เด็กๆ มีโอกาสได้ ทบทวนชีวิตในแต่ละวัน ว่า วันนี้มีเรื่องดีๆ อะไรเกิดขึ้นบ้าง และ ขอบคุณ กับ สิ่งดีๆ เรื่องงดงามต่างๆรอบตัวที่เกิดขึ้นกับชีวิตเล็กๆของเรา เด็กๆก็จะเกิดการเรียนรู้ที่จะมองตนเอง มองโลกรอบๆตัว ในมุมที่ หลากหลาย กว้างขวางไปกว่า แค่การพยายาม เป็นคนประสบความสำเร็จ ทำอะไรได้เก่งกว่าคนอื่น ค่ะ
โดย พญ.ศิริรัตน์ อุฬารตินนท์
สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี (รพ.เด็ก)
กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข
ที่มา http://www.oknation.net/blog/print.php?id=696015
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น